15 Eylül 2012 Cumartesi
Edirne ve Çanakkale ve İzmir ve Aydın ve ev....
Tekirdağ çıkışında hızlı hareket etmeye başladık çünkü planımız akşama Edremit yakınlarına hatta eşimin ağabeyi'ninde bulunduğu Altınoluk'a ulaşabilmekti..
Edirne'ye uğramayı,görmeyi çok istiyorduk ama yoluda bir hayli uzatmış oluyorduk.En büyük merakımız Selimiye camiini görmekti.
Burada noktayı koyup sözü karelere bırakmak istiyorum;
Küçük ama şirin tarihi Arasta çarşısı..
Biz büyülendik,sizi bilmem....
Edirne'ye kadar gelip ciğer yemeden gitmek olurmuydu,olmazdı ama daha Tekirdağ'daki köfteleri hazmetmemişken nasıl olacaktı?...Sadece yememiş olmamak için tadına baktık.Tabak tamamen kaldı.Belki aç olsak biterdi....Belki..
Hızla Yunanistan sınırına paralel:) yollardan Gelibolu'ya doğru yol alıyorduk çünkü akşam olmak üzereydi ve biz çok yorulmuştuk..Çanakkaleye feribotla geçerken güvertedeki bu manzara herşeye değdi.Kızım Minelnur'ada fotoğraflamak kaldı...
Bu Çanakkale'ye 3. gelişimiz ama her seferinde bu boğaz beni öyle bir ürkütür bilmem nedendir.Aşırı dalgası ve rüzgarındanmı bilmem.Acayip bir havası var...Hep fırtınalı..
Çanakkale'de kalmadan Edremit'e devam ettik.Altınoluktaki ev sahiplerine sürpriz yapalım dedik ama kapılarına kadar gelip kahveniz varmı biz geldik diye telefon açıp acilen Balıkesir'e döndüklerini öğrenmekte bir hayli üzdü:))...Edremit'te geceledik..Akşama eve varmak istiyorduk artık.Haliyle duracağımız yerlerde fazla vakit kaybetmemek gerekiyordu.Ben bir gece daha bir yerde kalalım dediysemde çoğunluğa riayet edip evin yolunu tuttuk.Yolda İzmir'de bir mola verelim dedik.
İzmir konusuda beni çok sıkanlar arasında.Trafik,sıcak,otopark bulamama sıkıntısı,yemek yemek için fast food zincirinin kapısında bulunma mecburiyeti..Oysa İzmir için hayallerim vardı.Kordon'da dolaşıp İzmir yöresel yemeklerinden yiyip,Kemeraltında alışveriş turu yapmak..Amma velakin,boş otopark bulamama sıkıntısı,o yemeklerin nerede yeneceğini bilmemek ve sonucunda bizimkilerin mac ile başlayan fast food zincirinde yemek yemeleri bütün şevkimi kırdı.Gerçi başka çareleride yoktu.Çünkü İzmir'e has yemeklerin bulunduğu bir restoranı şehir merkezinde bulamadık.Protesto ettim ve kesinlikle aç dönerim eve bunlardan yemem dedim:)Saat kulesi civarındada güzel bir yer bulamayıp tek bir lokantada mercimek çorbası isteğimin gelen çorbanın tadına bakıp masada bırakmamla birlikte sinir katsayım yükselmesi herşeyi bitirdi.Birde amcanın biri memleketimizi sorup bana ''sen sizin oralar gibi İzmir'de güzel yemek bekleme kızım,, deyince hak verir gibi oldum.Mercimek çorbasının tatsızlığı ve tuzsuzluğunu geçtim,üzerine tereyağı alabilirmiyim deyince margarin tadını aldığımda patladım artık.Bana verdikleri cevap evet ama teremyağ:))...Kaşığı masaya fırlatmamla kalkmam bir oldu.Üzgünüm sinirli ve asabi bir kişiliğim var ama bu tür şeylere hiç tahammülüm yok.Üstelikte burası en meşhur ve lüks yerlerden biriymiş...Bir çorba dahi yapılamıyorsa gerisini düşünemedim.
Velhasılı İzmir'den ben hariç ev ahalisi tok ayrıldı..
Her İzmir'e gelenin çektirdiği fotoğraftan bir tanede bizde bulunsuk dedik..
İzmir'den çok fazla bahsetmek istemiyorum üzülerek.Birinci gelişimizi saymazsak,bu gelişimizde en azından körfezden gelen kötü koku,trafik ve otopark çilesinin,şehre girişteki o tepelerdeki gecekondu görüntüsünün biteceğini umud etmiştim.Neyse umud etmeye devam edelim.Ama çok daha güzel bir şehirleşme bekliyordum.Antalya şehircilik anlamında çook daha güzel dedik bile:))
Aydın'dan geçerken hala kahvaltıyla duran bana eşim çöp şiş önerisinde bulundu.Bense hala sinirlerim yatışmamış bir şekilde kabul ettim.Bu yatışamama durumu eve kadar sürdü:))..Yani İzmir beni mahvetti:))
Dostlar,tatille ilgili son kare Aydın'da yiyip çok beğendiğim çöp şiş oldu.Eve geç saatlerde ulaştık ama yorguluğu ve asabiyetimi atlatamadan evde başka bir sürprizle karşılaştık...Hoş olmayan bir sürpriz..Anlatırım bilahare:)
Hadi nasıl dinlemezsiniz bu güzel türküyü...
Edirne'ye uğramayı,görmeyi çok istiyorduk ama yoluda bir hayli uzatmış oluyorduk.En büyük merakımız Selimiye camiini görmekti.
Burada noktayı koyup sözü karelere bırakmak istiyorum;
Küçük ama şirin tarihi Arasta çarşısı..
Biz büyülendik,sizi bilmem....
Edirne'ye kadar gelip ciğer yemeden gitmek olurmuydu,olmazdı ama daha Tekirdağ'daki köfteleri hazmetmemişken nasıl olacaktı?...Sadece yememiş olmamak için tadına baktık.Tabak tamamen kaldı.Belki aç olsak biterdi....Belki..
Hızla Yunanistan sınırına paralel:) yollardan Gelibolu'ya doğru yol alıyorduk çünkü akşam olmak üzereydi ve biz çok yorulmuştuk..Çanakkaleye feribotla geçerken güvertedeki bu manzara herşeye değdi.Kızım Minelnur'ada fotoğraflamak kaldı...
Bu Çanakkale'ye 3. gelişimiz ama her seferinde bu boğaz beni öyle bir ürkütür bilmem nedendir.Aşırı dalgası ve rüzgarındanmı bilmem.Acayip bir havası var...Hep fırtınalı..
Çanakkale'de kalmadan Edremit'e devam ettik.Altınoluktaki ev sahiplerine sürpriz yapalım dedik ama kapılarına kadar gelip kahveniz varmı biz geldik diye telefon açıp acilen Balıkesir'e döndüklerini öğrenmekte bir hayli üzdü:))...Edremit'te geceledik..Akşama eve varmak istiyorduk artık.Haliyle duracağımız yerlerde fazla vakit kaybetmemek gerekiyordu.Ben bir gece daha bir yerde kalalım dediysemde çoğunluğa riayet edip evin yolunu tuttuk.Yolda İzmir'de bir mola verelim dedik.
İzmir konusuda beni çok sıkanlar arasında.Trafik,sıcak,otopark bulamama sıkıntısı,yemek yemek için fast food zincirinin kapısında bulunma mecburiyeti..Oysa İzmir için hayallerim vardı.Kordon'da dolaşıp İzmir yöresel yemeklerinden yiyip,Kemeraltında alışveriş turu yapmak..Amma velakin,boş otopark bulamama sıkıntısı,o yemeklerin nerede yeneceğini bilmemek ve sonucunda bizimkilerin mac ile başlayan fast food zincirinde yemek yemeleri bütün şevkimi kırdı.Gerçi başka çareleride yoktu.Çünkü İzmir'e has yemeklerin bulunduğu bir restoranı şehir merkezinde bulamadık.Protesto ettim ve kesinlikle aç dönerim eve bunlardan yemem dedim:)Saat kulesi civarındada güzel bir yer bulamayıp tek bir lokantada mercimek çorbası isteğimin gelen çorbanın tadına bakıp masada bırakmamla birlikte sinir katsayım yükselmesi herşeyi bitirdi.Birde amcanın biri memleketimizi sorup bana ''sen sizin oralar gibi İzmir'de güzel yemek bekleme kızım,, deyince hak verir gibi oldum.Mercimek çorbasının tatsızlığı ve tuzsuzluğunu geçtim,üzerine tereyağı alabilirmiyim deyince margarin tadını aldığımda patladım artık.Bana verdikleri cevap evet ama teremyağ:))...Kaşığı masaya fırlatmamla kalkmam bir oldu.Üzgünüm sinirli ve asabi bir kişiliğim var ama bu tür şeylere hiç tahammülüm yok.Üstelikte burası en meşhur ve lüks yerlerden biriymiş...Bir çorba dahi yapılamıyorsa gerisini düşünemedim.
Velhasılı İzmir'den ben hariç ev ahalisi tok ayrıldı..
Her İzmir'e gelenin çektirdiği fotoğraftan bir tanede bizde bulunsuk dedik..
İzmir'den çok fazla bahsetmek istemiyorum üzülerek.Birinci gelişimizi saymazsak,bu gelişimizde en azından körfezden gelen kötü koku,trafik ve otopark çilesinin,şehre girişteki o tepelerdeki gecekondu görüntüsünün biteceğini umud etmiştim.Neyse umud etmeye devam edelim.Ama çok daha güzel bir şehirleşme bekliyordum.Antalya şehircilik anlamında çook daha güzel dedik bile:))
Aydın'dan geçerken hala kahvaltıyla duran bana eşim çöp şiş önerisinde bulundu.Bense hala sinirlerim yatışmamış bir şekilde kabul ettim.Bu yatışamama durumu eve kadar sürdü:))..Yani İzmir beni mahvetti:))
Dostlar,tatille ilgili son kare Aydın'da yiyip çok beğendiğim çöp şiş oldu.Eve geç saatlerde ulaştık ama yorguluğu ve asabiyetimi atlatamadan evde başka bir sürprizle karşılaştık...Hoş olmayan bir sürpriz..Anlatırım bilahare:)
Hadi nasıl dinlemezsiniz bu güzel türküyü...
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(Atom)
LinkWithin
Ben'ce...
- Limon çiçekleri
- Antalya, Türkiye
- Yaşamımızın sınırlarını hayaller belirler.Hayallerin genişliği,yaşamın sınırlarını aşsada bazen,limon çiçeklerinin o dayanılmaz ilhamı kendini buralara atmış durumda.O kokuyu ömrünüzde birkez olsun hissetmeniz dileğiyle...
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
6 MUHTEŞEM YORUM..:
Güzel yerleri gezmişsiniz Edirneye gelmişken mağaraları görmemeniz büyük kayıp.
çok güzel kareler bayıldım yolculukta istediklerimi bulamadıysam nohut ya da leblebi çok güzel oluyor tavsiye ederim : )
keşke ç.kale de fırnda kızarmış peynir helvasıda yeseydiniz...
Biz de İzmir'in daha yaşanası bir şehir olacağı günleri iple çekiyoruz, İzmir'li olarak...
İzmir'e bu kadar haksızlık etmene sadece "herkese memleketi güzel" deyip, bir de Antalya'nın sıcağından sonra İzmir'inkinin lafı mı edilir diye sorup sevgilerimle huzurundan ayrılıyorum Havvacım:) (izmir'e özgü çok yerel yemek yoktur zaten, olan yemek de bir Kayserirli'ye muhtemelen "light" gelir, o lezzetleri bulamazsın buralarda zaten. Zira biz çıktığımızda nerelerde yiyeceğimize karar veremeyip çatlayana kadar doymuş olarak dönüyoruz eve:)
Selimiye cami de beni de büyülemişti. Kızımı götürsem.
Ne oldu.Kötü bişey diil umarım.
Meraklı anne Çiğdem