13 Şubat 2013 Çarşamba

Sömestr-3 Erciyes ve civarındakiler..

Bu kadar güzel kar görüntüleri eşliğinde birde itirafta bulunacağım;
Onca yıllık Kayseri hayatımda Erciyes'e kışın ilk defa bu yıl çıktım..
Üstelik Türkiyenin her yerinden yüzlerce aileyi kayak ve kar sefası yapmak üzere burada bu yoğunlukta görünce;Erciyes'in sadece yıllarca bizim yaptığımız gibi yazın sıcaktan kaçıp serinlemek için bir doğal klima merkezi  olmadığınıda kendi gözlerimle görmüş oldum..



Tesisler mükemmel,pist harika idi..Kayak bilmemek bir kayıp:)


    Aslında üşümüyorum..Hayret verici ama soğuk hiç dokunmadı..Yer yer bahar havası varmış gibi hissettim:)...Şehir merkezinde hiç kar yoktu ve biz kar göremeyeceğiz diye üzülmüştük.


 Kaymanın diğer yolunu tüm cesaretimi toplayıp kızımla uygulamaya koyuldum..Onca ,hayır kaymayacağım,olmaz dememe rağmen..Korktuğum sadece pistin çok dolu olup birine çarpabilme ihtimalimdi..Hatta kızlarımıda aynı endişeyle ilk başta bu zevkten men etmiştim:)


   Çığlık çığlığa aşağılara indiğimde bu ilk ve sondu dedim...Pistide benden başka ''çekilin!çekilin!,, diye inleten yoktu galiba...)


Kızımın beni sakinleştirmeye çalıştığı anlarda ben hala duramamıştım:))


   ve kar üstünde sucuk ekmek keyfi tokluk falan dinlemiyor...


 Bu görüntüler Erciyes'ten değil...
Ama Erciyes civarlarından.. Eşimin köyü bizde sadece nüfus cüzdanında mahalle adı olmaktan ibaret sadece..Yolumuz Erciyes'ten,
görmediğimiz yerlere doğru giderken birden ben eşime dönüp çok uzak olmayan köyüne  neden gitmediğimizi sormakla değişti..Köyünde doğmamış ve bilmiyordu..Küçükken gidip geldiğini                   ve bir iki akrabasının adını hatırladığını,onlarında köyde olup olmadığını,yaşayıp yaşamadıklarınıda bilmediğini söylüyordu..Merakla köyüne (artık Kayseri'nin bir mahallesi) doğru yola çıktık..
Yol'da gittikçe kar,soğuk ve sis artarken kızlar ''baba böyle bir köy yok galiba,devam etmeyelim istersen,, demeye başladılar:)
Navigasyonumuz sadece 2 km.kaldığını söylüyordu..Buraya kadar geldik,şu nüfus cüzdanımızda yazan yeri en azından bir görüp gidelim diye ısrar ettim..
Demeye kalmadı tabelayı gördük..
Köy içinde şöyle bir tur atarkende meraklı gözlerle etrafı seyreylemeye koyulduk..Tabii köy meydanında bu bazı sakinlerin dikkatini çekti..
Bir amca yanımıza yanaşıp''hayrola,kimlersiniz,ne istersiniz?,, diye sordu..
''Şeyy..biz..burası bizim köyümüz...Merak edip görmeye geldik:))),,..Şöyle bir dolaşıp gidicez:))
Kimlerdensiniz? sorusunun cevabını eşimden aldıktan sonra eşim birde akrabasının köyde olup olmadığını sorunca,amca hemen arabayı park edin ve beni takip edin deyip düştü önümüze..
Biz ise bizin neyi beklediğini bilmeden çok heyecanlanıp köyün karlı,dar sokaklarında yol almaya başladık..



    


    Burasıymış...Zili çaldık ve sonradan öğrendiğimize göre evin gelini olduğunu öğrendiğimiz genç bayanın kapıyı açar açmaz ''buyruuun hoşgeldiniiiiz,, diye kim olduğumuzu sormadan karşılayışına hayret ettim..İçeri bir sürü kişi sanki özlemle bekledikleri misafirleri bizmişiz gibi ısrarla buyur ederken biz ayakkabılarımızı çıkarmaya çalışıyorduk zaten ama kimsede bize kim olduğumuzu sormuyordu:))
Taaki sıcak sobanın yandığı odaya geçip,oturup,nefeslenip içeri Fikriye teyze girip elini öptükten sonrasına kadar..


Böyle şirin,sevimli,canayakın bir silüetle karşılaşacağımızı bilmiyordum..
Kimlerdensiniz yavrum? diye sordu..
Eşim kim olduğunu söyleyince Fikriye teyze büyük bir şaşkınlıkla tekrar kalkıp sarılıp,sevinçle eşimi öpüp koklamaya,ne kadar özlem,sevgi sözcüğü varsa sıralamaya başladı..Görülmeye değer bir manzaraydı ama sıcaklıkları bambaşkaydı...Köy insanı,bozulmamış,katışıksız ve saftı hala..
Tanımadığı halde büyük bir samimiyet ve ısrarla içeri davet edişlerinden tutun,dakikalar sonra oturduktan sonra kim olduğumuzu sormaları onların misafirperverliğini,güzelliğini bir kez daha ortaya koyuyordu..


    Birden ortayada kendi peynirleri,tereyağları,sucuklarından hazırlamış oldukları sofra geldi...tokuz dedik ama oturmamak ayıp olurdu..Zaten yemeyiz,çok tokuz demeye bu ısrar karşısında demeye cesaret dahi edemedik..
Toktuk,daha Erciyes'te yediğimiz sucuk ekmekleri sindirememişken,doğal olan bunca şey bu kadarmı lezzetli olur?..Kızım dönerken arabada bir itirafta bulundu;Anne utanmasam o kadar çok yiycektimki,çok lezzetlilerdi dedi:))


      Kızlar için bulunmaz görüntülerdi:))


    Ayrılma vakti geldiğinde,Fikriye teyze artık her geldiğimizde uğramamız için söz istedi bizden..Söz verdik.Mutlaka gelecektik..Böyle kısacık değil ama dedi..Tamam kısacık değil,uzun süre dedik:)..



     Çoooook ama çok güzel bir gündü..Köy içinde karda yürümenin zor olmasının bu kadar zevkli olacağını tahmin bile edemezdim..
İyiki gitmişiz diye yol boyu kendi kendimize sevinçle söylendik..İyikide..

Güzel,çok sevdiğim bir şarkı..

4 MUHTEŞEM YORUM..:

bırtutamkekik dedi ki...

canım beniimm..
gözlerimm dolu dolu okudumm eşinin köyünde yaşadığınız o muhteşemm anları..
köyümün kokusu buram buram tüttü bir ann burnumda..
:)
köy kokulu o sofraya ne demeli ya..
misler gibi el emeği kokuyor her kasesinde.
bayıldımm.
bayılldımm..
öpüyorum ki..

Unknown dedi ki...

Bir itirafta benden, bende hiç erciyese kışın çikıp kaymadım maalesef...Ama çok müthiş güzel görünüyor.İnşaallah kısmet olursa gitmek istiyorum bu manzaradan sonra.Ayrıca köy gezinizi görünce işte dedim benim anadolum benim insanım bu diye geçirdim.Maalesef bizler buralarda bu samimiyetleri hiç göremiyoruz.Göremediğimiz gibi
kendimizden de kaybediyoruz

Kafe de Mola dedi ki...

Valla tatiliniz dolu dolu geçmiş ne güzel.Kayseri de çok güzelmiş .Ben Malatyalıyım memleketime yakın ama hiç gezme fırsatım olmadı.Sucuğu,pastırmayı yerinden görmek gerek.Tıpkı künefenin başka yerde Hataydaki kadar güzel olamayacağı gibi.
Vefalı insanların hali başka tabi Kayseride böyle bir arayışa girmek cesaret ister ama ince bir ayrıntıyı yansıtır.Daha çok gezin inşallah ve bizlerle de paylaşın olur mu?:)

Nursevin SÖNMEZ dedi ki...

Ne kadar Güzel .. Sanki sizin yanınızda ve yaşadım. Fotoğraflı anlatım bu olsa gerek. Köy heyecanla izlediğim filim kareleri gibiydi. Buda bir marifet olsa gerek. KAR HARİKAAAA. Ne güzell. Özledim ben karıı.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

instagramdayım..

Ben'ce...

Fotoğrafım
Limon çiçekleri
Antalya, Türkiye
Yaşamımızın sınırlarını hayaller belirler.Hayallerin genişliği,yaşamın sınırlarını aşsada bazen,limon çiçeklerinin o dayanılmaz ilhamı kendini buralara atmış durumda.O kokuyu ömrünüzde birkez olsun hissetmeniz dileğiyle...
Profilimin tamamını görüntüle

Google Website Translator

İzleyiciler

Facebook'tayım.

Nereden böyle?

Misafir olduklarım

Sayfalar

Blogger tarafından desteklenmektedir.

Sponsors