Memeleketi özlediğimde nette ne kadar fotoğraf var alakalı alakasız izlemeye başlarım.Video sitelerinde hiç tanımadığım insanların düğünleri,mahalle araları resimleri,okul,anı fotoğrafları...oraya ait olabilecek herşeyi görmek beni mutlu ediyor.Çocuklara havasını,suyunu,rüzgarını soruyorum hergün:) .Evet 3 gün kaldı ve ben gittikçe sabırsızlanıyorum.Pazar sabahını hayal ediyorum.Şehre yaklaşırken o heybeti ve ''hoşgeldin,nerelerde kaldın?''der gibi duran büyük Erciyes.İşte o zaman içimi bir serinlik,huzur kaplar.Bakar bakar dururum bir süre ve ''burdayım,evet eminim artık'':)) derim.Bu kadar zaman geçti Antalya'da, alışamadım,alışamıyorum ve bu gidişle de alışamayacağım. Hala bu kadar sıla özlemi...Bazen böyle olmasam daha iyi olacak diyorum ama...Ben böyle olduğum için çok mutluyum inanın!