14 Temmuz 2010 Çarşamba

Kavuşmak üzere...


İlk defa onları yalnız başlarına yolcu ettik.Yeni geldik ve ağzımı bıçak açmıyor.Neden olduğu hakkında bir fikrim yok.Tuhaf bir duygu işte.Annelik.Endişe,evham..Acaba rahat ve güvenli gideceklermi?Yolda bir ihtiyaçları olduğunda bir terslik olurmu?Yan taraflarında oturanlar eli ayağı düzgün tiplermi?...Otobüs hareket edene kadar kırk kere oturdukları yere indim çıktım.Annesel tembih ve öğütlerden artık çocuklar bir ara isyan bayrağını çekmişti.:)Bundan muavin hanım ve beyefendide nasibini aldı ve ''merak etmeyin,gözlerimiz üzerlerinde''diyip beni biraz olsun rahatlattılar.Sabahı ederim inşallah.Anneanneleri onları karşılayacak.Bir ara öyle abarttımki;''Kayseri terminalinde ineceksiniz biliyorsunuz değilmi?''deyip,gaf ve ne dediğini bilmezliğin en büyük örneğini sunmuş oldum:)

3 MUHTEŞEM YORUM..:

Swotpisces dedi ki...

Allah kavuştursun, merak etmeyin Allah'ın izniyle bir şey olmaz...

Limon çiçekleri dedi ki...

Amin inşallah

SERRA dedi ki...

merhaba
bloğuma hoşgeldiniz, güzel paylaşımlarda buluşmak üzere...
çocuklarınızı kayseri'ye gönderdiniz demek, ne güzel, ben şimdilik evimden,kayseri'den uzaktayım ,siz orada mı büyüdünüz, aileniz orada sanırım, sevgiler

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

instagramdayım..

Ben'ce...

Fotoğrafım
Limon çiçekleri
Antalya, Türkiye
Yaşamımızın sınırlarını hayaller belirler.Hayallerin genişliği,yaşamın sınırlarını aşsada bazen,limon çiçeklerinin o dayanılmaz ilhamı kendini buralara atmış durumda.O kokuyu ömrünüzde birkez olsun hissetmeniz dileğiyle...
Profilimin tamamını görüntüle

Google Website Translator

İzleyiciler

Facebook'tayım.

Nereden böyle?

Misafir olduklarım

Sayfalar

Blogger tarafından desteklenmektedir.

Sponsors

Blog Archive