21 Ocak 2014 Salı
Hollanda-2
2 yıl anaokulu ile beraber toplam 6 yıl okuduğum okulum zaten bir avuç olan yerde meğerse evimize ne kadar yakınmış.
Oysa o yol bana bitmek bilmezdi hep..Belkide şimdiki gibi okul servisi olayı olmadığı içindir,belkide hep havanın kapalı ve soğuk oluşundanmıdır bilmem,yada adımlarımızın küçüklüğünden dolayı sanki şehirlerarası yürüyormuşum gibi gelirdi..
Okul aslında 91 yıllık bir okul..Asıl ismi ''Minister de visserschool,, idi.Değişmiş.
Lakin okulun binasında zerre değişim yok..
Sınıflarında olduğu okulun bahçesi..Ortadaki oyun parkı yoktu.Sağ alttaki çapraz görünen sınıf benim ilk anasınıfımdı.Halada öyleymiş.Karşıdaki blogun üst katındaki en sol sınıf 2.sınıfım,yanı ise 4. sınıfımdı...Yaşıma göre Türkiyede tekrar 4.sınıftan başlamak zorunda kalmıştım...
Acaba dedim kardeşime sınıflara çıkmamıza,içeri girmemize izin verirlermiki?
Ben bu fotoğrafları çekerken bir kaç öğretmenin dikkatini çekti ve kibarca yanımıza gelip ne için çektiğimizi sordular.
Durumu anlattım ve en son 30 yıl önce bu okulda okuduğumu anlatınca nasıl sevindiler ve bize bir öğretmen eşliğinde sınıfları gezme izni verdiler.Fotoğraf çekmemek kaydıyla..
Sınıflardaki materyaller dışında hiçbirşey değişmemişti..Hertaraf oyun alanı gibi..Evimizin salonu,oturma odası gibi..Bizdeki o disipline edilmiş sınıf düzeni yok..Çocuklar evlerindeymiş gibi hareket ediyorlar..Belkide bu yüzden okula gitmemek için hiç karınları ağrımıyor ve bahaneler uydurmuyorlar:))
Okulda 30 yıl öncesinden sadece 1 öğretmen kalmış ve kendisiyle sohbet edip saydığım isimleri sorunca hepsini tek tek saydı ve kahkahaları sınıfı inletti..
İzin alarak gezdik,teneffüsmüydü,dersmi işleniyordu anlamadık..
Yıllar sonra koşarak oynadığım bu alanda 2 çocuk annesi olarak poz vereceğim aklımın ucundan geçmezdi..Anlatılmaz duygulardı benim için..
Okulun bahçesindeki duvarda yapılmış graffitty ler çok hoş duruyordu..Bizde asilik sembolü olarak geçiyor şu aralar literatürde:)..
İşte yıllar yılı özlemini çektiğim o lezzetlerden biri..''Patat,, dediğimiz Hollanda'nın meşhur patates kızartması.Burada öğün olarak tüketiliyor.Alıştığımız patates kızartmasından farkı ne derseniz,bende şöyle derim;Bir kere patatesler çok lezzetli ve çok ince olarak kızartılmıyor ama en büyük özelliği mayonezle yenmesi..Ketçapla yenmez hiç orda:))..Ama mayonezde çok özel ve güzel..Daha aromatik.Aldığım hiçbir mayonezde bu tadı bulamadım..Gezdiğimiz her yerde nerde bu kokuyu duyduysak aldık:)..Yer ve zaman mefhumunu düşünmeden..Tıkına tıkına:))..Gideceğimiz gün son defa son dakkada bile yiyerek:))
Sağ taraftaki ev bizim sokağımızın başı ve devamı görünmesede bizim sokağımızdı..Bu evde mahallenin berberi olan ''Jan,, amca otururdu..O sarmaşıklı alttaki pencerenin oralarda biz oynarken camdan bir tıklama sesi gelir ve biz koşarak yan tarafa evin kapısına yönelirdik.Çünkü elinde bir kavanoz şekerle gelirdi ''Jan,, amca ve bize sık sık ikram eder başımızı okşar,sohbet ederdi..
Mutlaka görmem gerekli dedim ve kapısını çaldık...
Diyafondan eşi kim o dedi ve kısaca eski komşu olduğumuzu ve ''Jan,, amcayı görmeye ziyaret etmeye geldiğimizi söyledik..Aldığımız cevapla yıkıldık;''Kendisi kısa bir süre önce vefat etti,,...Ne diyeceğimizi bilemedik öylece kalakaldık..Eşi bir dakika ayrılmayın geliyorum dedi..
Kapıyı açtı ve bizi görür görmez tanıdı..İnanamadık..İçeri davet etti..
Kızlarınıda 8 yıl önce bir kazada kaybetmişler ve o günden sonra parkinson hastalığına yakalanmış kendisi..Ama durumu iyiymiş,aniden evde yatağına uzanmış ve kendisini iyi hissetmediğini söylemiş..
Eşi aşağı inip yukarı çıktığında ise vefat etmiş..Çok ama çok iyi bir insandı..Başsağlığı diledik..
Çiçekleri çok severdi dedi eşi...Bunları eliyle yetiştirmiş..
Geldiğimize öyle mutlu olduki..Vefalı davranışımızdan dolayı çok teşekkür etti..
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(Atom)
LinkWithin
Ben'ce...
- Limon çiçekleri
- Antalya, Türkiye
- Yaşamımızın sınırlarını hayaller belirler.Hayallerin genişliği,yaşamın sınırlarını aşsada bazen,limon çiçeklerinin o dayanılmaz ilhamı kendini buralara atmış durumda.O kokuyu ömrünüzde birkez olsun hissetmeniz dileğiyle...
.JPG)
.jpg)
6 MUHTEŞEM YORUM..:
Tek kelimeyle harika! Ne güzel okulunu yeniden görmek...fotolarla bizi de oraya götürdün sanki :)
sayende bizde gezdik gördük
ama şu patetesler ağzımı sulandırmayaydı iyiydi
sevgiler
Vefalı olmak, dost sahibi olmak ve nostalji yapmak çok iyi gelir insana...
Sevgiler
Evren
''Belki de her okuduğun romanda
kahraman olursun..
Ama en çok kendi hikayende yorulursun.. ''
| P. Somerson. |
''Belki de her okuduğun romanda
kahraman olursun..
Ama en çok kendi hikayende yorulursun.. ''
| P. Somerson. |
Ne güzel buyudugun yerleri ziyaret etmişsin.eski gunlere dönmüşsun eminim senin icin anlami çoktur.